- ğonun
- qanun
Tatca-azərbaycanca sözlük. 2015.
ğonun
Look at other dictionaries:
gönün çeksin — canın çeksin … Beypazari ağzindan sözcükler
şofərə — (Şamaxı) gönün qırışığını açmaq üçün alət. – Şofərəni gətir, gönün qırışığını açağ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dabbağ — is. <ər.> Heyvan dərilərini aşılama vasitəsilə gönə və meşinə çevirmək sənəti ilə məşğul olan usta. Dabbağ sevdiyi dərini yerdən yerə vurar. (Ata. sözü). Dabbağ etmək – dərini aşılama vasitəsilə gön və ya meşinə çevirmək. ◊ Dabbağda gönünə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dabbağxana — is. <ər. dəbbağ və fars. . . . xanə> Xam dərilərdən aşılama yolu ilə gön və meşin hazırlanan karxana, emalatxana. Qadın dabbağxana dərəsi məhəlləsinə dönərkən Fəxrəddin onu səslədi. . M. S. O.. Sərdar Təbrizin məşhur dabbağxanaları yerləşən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atağacı — (Ağdam, Şəmkir) 1. dabbağxanada gönün suyunu sıxmaq üçün işlənən ağac alət (Ağdam) 2. damın üzərinə döşənən nazik ağac (Şəmkir). – Öyün üstünü örtməkçün bir araba atağacı aldım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baladəmir — (Ağdam) gönün tükünü təmizləmək üçün alət. – Ay usta, o baladəmiri mənə ver … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çəkməçü — (Ağcabədi) gönü döyüb hamarlamaq üçün alət. – Çəkməçünü vurursaη gönə, gönün qırışın açır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gön — is. İri heyvanların işlənmiş dərisi. Ayaqqabının altı göndür. Gönü suya vermə, verdin heyfsilənmə. (Ata. sözü). // Bu dəridən qayrılmış. Gön altlıq. ◊ Gönü duzlamaq isteh. – ölmək, gəbərmək. <Azad:> Arvad gün gündən saralır, deyəsən, bu da… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
itidəmir — is. xüs. Aşılanacaq gönün, dərinin üzərindəki ət qalıqlarını təmizləmək üçün ağzıiti dəmir alət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
